دلایل شروع به تعقیب متهم

برای آن که بتوان جرمی که به وقوع پیوسته را تعقیب کرد  به دلایلی  نیاز است .و بدون داشتن این دلایل امکان طرح دعوای کیفری وجود ندارد این دلایل که در قانون آیین دادرسی کیفری به عنوان جهات قانونی شروع به تعقیب درج گردیده است  به شرح ذیل است:

1-شکایت شاکی یا مدعی خصوصی

2- ضابطان دادگستری، مقامات رسمی یا اشخاص موثق و مطمئن از وقوع جرم اطلاع دهند.

3- جرم مشهود در برابر دادستان  یا بازپرس وقوع یابد.

4- خود متهم به به جرم اقرار کند.

5- دادستان از وقوع جرم به طرق قانونی دیگر .

هر یک از جهات مذکور در ماه فوق برای شروع به تعقیب کافی است . با این وجود رییس قوه قضاییه  طی بخشنامه ای دادستانها و دیگر مقام قضایی را ملزم نموده است که در کلیه جرایم قابل گذشت، بدواً پرونده را قبل از ثبت، جهت میانجی گری و ایجاد صلح و سازش به شورای حل اختلاف ارسال کنند .در صورت حصول  سازش میان طرفین و کذشت شاکی مراتب صورتجلسه شده و پرونده  در شورا بایگانی می شود .

شکایت نوعی استیفای حق است پس شکی باید اهلیت اقدام داشته باشد یعنی بالغ و عاقل بوده  و در  صورت وجود جنبه مالی رشید هم باشد . با این حال در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب1399 قانونگذار با وجود  تصریح به اینکه تعقیب جرایم مندرج در این قانون نیاز به شکایت ندارد .برای حمایت بیشتر از اطفال و نوجوانانی که بزه دیده واقع می شوند،"تقاضای طفل و نوجوان"را برای شروع به تعقیب یا اتخاذ تدابیر حمایتی مقرر در این قانون کافی دانسته است.طبق ماده 30این قانون  برای شروع به تعقیب علاوه بر جهات قانونی آیین دادرسی کیفری موارد زیر نیز از جهات قانونی برای شروع به تعقیب یا اتخاذ تدابیر حمایتی مقرر در این قانون می باشد: الف)تقاضای طفل و نوجوان  ب)گزارش ها و درخواست های مکتوب یا شفاهی گارش دهندگان و نویسندگان آنها مشخص نیست در صورتی که دارای قرئن معقول و متعارف باشد. در این ماده استفاده از کلمه تقاضا برای طفل و نوجوان(فرد بالغ زیر هیجده سال)به منظور تسهیل مداخله آنها و معافیت از تقدیم شکایت و پرداخت هزینه دادرسی مربوط به آن بوده است.